زمان پيدايش ژانر موسیقی جاز (Jazz)؛

موسیقی جز یا جاز (Jazz) در اواخر قرن نوزدهم و اوايل قرن بيستم در ميان آمريكایيان افريقايي تبار در نيواورلئان در آمريكا شكل گرفت. 

سازهای مهم ژانر موسیقی جز (Jazz)؛

برخي سازهای مهم مورد استفاده در سبک جز عبارتند از: ساكسيفون، ترومپت، ترامبون، پيانو، ساز گيتار،ساز گيتار باس، درامز، كنتر باس.

برخي هنرمندان معروف سبک موسیقی جز (Jazz)؛

جلي رول مورتون، كلمن هاوكينگ، لوئيس آرمسترانگ، بيلي هاليدي، جان كولتران، نت كينگ كول، ماليس ديويس، مايكل وايت، كرميت رافينز، ديزي گيلسژاي، اليس مارساليس، وينتون مارساليس، نورا جونز؛‌

 شاخصه هاي اصلي ژانر موسیقی جاز (Jazz)؛

اگرچه جاز (Jazz)، از ابداعات آمريكایيان افريقايي تبار در اوايل قرن بيستم است. برخي ويژگي‌هاي آن همانند ندا و پاسخ (call and response)، بداهه‌نوازي، به‌كارگيري عناصري از موسيقي غرب؛ ريشه در سنت‌هاي موسيقيايی قبل از آن دارد. اين سبک موسيقي تأثيراتي از رگتايم (ragtime) (جملات موسيقيايي با ريتم سنكوپ شده)، سبک بلوز وگروه‌هاي موسيقي نوازنده در مراسم‌هاي ترحيم در نيواورلئان داشته است.

موقعيت مكاني ژانر جز یا جاز (Jazz)؛

این سبک موسیقی در بین آمريكايي‌های آفريقايي‌تبار رواج دارد.

ژانرهاي زير مجموعه ژانر (Jazz)؛

اسيد جز، اكسوتيكا (exotica)، جز باليد (jazz ballad)، جز فيوژن (jazz fusion)، لاتين جز، لانج (lounge)، رگتايم (ragtime)، اسموس جز (smooth jazz)، سوينگ (swing)، جيپسي جز،‌ بلوز (Blues)، آر اند بي (R&B)؛‌  

واقعیت‌هایی جذاب درباره‌ی سبک موسیقی جاز (Jazz)؛

شاید سبک موسیقی (Jazz) تنها ژانر موسیقی بی‌کلام باشد که نوازنده را ترغیب می‌کند تا نتی مشابه و یکسان را شبی به دنبال شب دیگری بنوازد و اتفاقا از نواختن این نت‌های یکنواخت و به ظاهر تکراری حسابی لذت ببرد. در ادامه این مطلب قصد داریم تا شما را با برخی از واقعیت‌های جذاب در مورد سبک موسیقی (Jazz) آشنا کنیم که احتمالا تاکنون کم‌تر در مورد آن‌ها شنیده‌اید و از وجودشان کاملا بی‌خبر بوده‌اید،‌ اگر از علاقه‌مندان سبک موسیقی (Jazz) هستید در ادامه با وب‌سایت ملودایو همراه باشید تا اطلاعات جذابی در مورد این ژانر خاص موسیقی بدست بیاورید.

سبک موسیقی جاز (Jazz) ابتدا به عنوان یکی از زیرشاخه‌های سبک پاپ شناخته می‌شد!

با اینکه بسیاری با شنیدن نام سبک موسیقی (Jazz) تصور ژانری خاص‌پسند و تاحدی روشنفکرمآبانه نسبت به این سبک موسیقی پیدا می‌کنند، اما ریشه‌های شکل‌گیری سبک موسیقی (Jazz) و تاریخ این ژانر در دنیای موسیقی بی‌کلام از واقعیت دیگری پرده بر می‌دارد. در واقع، در دهه‌ی بیست میلادی و از ترکیب سبک موسیقی رگ‌تایم افریقایی، کلاسیک اروپایی به همراه همنوازی سازهای کوبه‌ای در مارش‌های نظامی سبک موسیقی (Jazz) در کشور امریکا ظهور کرد و به سرعت به یکی از محبوب‌ترین و پرطرفدارترین سبک‌های موسیقی بی‌کلام و باکلام امریکایی تبدیل شد. شاید دلیلی محکم‌تر برای این ادعا از کتاب گتسبی بزرگ نوشته‌ی اسکات فیتز جرالد وجود نداشته باشد که در این کتاب ارزشمند برای همیشه محبوبیت سبک موسیقی (Jazz) را در دهه‌ی بیست امریکا (که به دهه‌ی جاز نیز مشهور است)، جاودانه کرده است. در سال 2013 میلادی فیلمی با بازی لئونارد دی‌کاپریو بر مبنای داستان این رمان ساخته شد که آهنگسازی آن را کرگ آرماسترانگ بر عهده داشت و سبک موسیقی (Jazz) یکی از اجزای جدایی ناپذیر موسیقی بی‌کلام این فیلم به حساب می‌آید.

برای هیچ‌کس مشخص نیست عنوان جاز از کجا برای سبک موسیقی (Jazz) انتخاب شده است.

با توجه به اینکه واژه‌ی Jazz ریشه در فرهنگ کوچه و بازار مردمان امریکا دارد،‌ صورت‌های گفتاری مختلفی نیز همچون Jas یا Jass نیز برای این سبک موسیقی ثبت شده است. یکی از فرضیه‌ها این است که لغت Jazz در این سبک موسیقی از ورزش بیس‌بال آمده است و به معنای داشتن روحیه‌ی جنگندگی در ورزش و کار است. فرضیه‌های دیگری نیز در مورد عنوان Jazz وجود دارد که ادعا می‌کند این واژه ریشه در فرهنگ افریقایی نوازندگان سبک موسیقی (Jazz) دارد و به عشرت و تن‌آسایی اشاره دارد.

هنگام بداهه‌نوازی‌ها،‌ نوازندگان سبک موسیقی (Jazz) کنترل بخشی از مغز خود را از دست می‌دهند.

بر پایه‌ی تحقیقی که توسط استادان دانشگاه جان هاپکینز انجام شده،‌ نوازندگان سبک موسیقی (Jazz) هنگام اجرای این ژانر موسیقی بخش‌های مرتبط با خودسانسوری و اعمال محدودیت در مغز خود را از کار می‌اندازند و در عوض به بخش‌های مرتبط با بیان آزاد احساسات و عواطف اجازه‌ی فعالیت بی‌قید و شرط می‌دهند. این تحقیقات ثابت کرده است که حتی گوش کردن به سبک موسیقی (Jazz) نیز می‌تواند فعالیت آزاد ذهن را تقویت کند،‌ چرا که ذهن تمایل دارد تا روحیه‌ی آزاد هنری نوازندگان را در هنگام بداهه‌نوازی تقلید کند.

اجرای سبک موسیقی جاز (Jazz) با رفتارهای رازآمیز بسیاری همراه است.

در واقع نوازندگان سبک موسیقی (Jazz) برای اجرای بهتر در طول سالیان مطرح شدن این سبک موسیقی،‌زبان علائم و نشانه‌های خاص خود را خلق کرده‌اند که با استفاده از حرکات اعضای بدن اجرا می‌شود. استفاده از این اشارات رمزآمیز در هنگام اجرا به نوازندگان کمک می‌کند تا هماهنگی خود را کاملا حفظ کنند و اجرایی هنرمندانه در سبک موسیقی (Jazz) به صحنه ببرند.

همنوازی ساز پیانو یکی از رایج‌ترین قطعات در سبک موسیقی (Jazz) محسوب می‌شود.

بعد از گذشت چندین دهه از دوران طلایی سبک موسیقی (Jazz)،‌ همچنان ساز پیانو یکی از اجزای جدایی ناپذیر اجرای موسیقی بی‌کلام یا باکلام محسوب می‌شود و در مقایسه با سایر سازها،‌ چه در گروه سازهای زهی و چه در طبقه‌بندی سازهای کوبه‌ای هنوز هیچ سازی پیدا نشده است که همانند ساز پیانو قابلیت خلق قطعات شنیدنی از نت‌ها را در سبک موسیقی (Jazz) داشته باشد.

سبک موسیقی جاز (Jazz) همچنان زنده و پرطرفدار و با قدرت به حیات هنری خود ادامه می‌دهد.

امروزه سبک موسیقی (Jazz) به لطف هنرمندانی همچون کندریک لامار دوباره در فهرست آهنگ‌های پرفروش هر ماه مجلات و سایت‌های موسیقی شنیده می‌شود و به لطف موسیقی‌های ترکیبی می‌توان از سبک‌هایی چون هیپ‌هاپ جاز،‌ هات جاز و یا ورلد جاز نام برد.

سبک موسیقی (Jazz) یکی از ترکیبی‌ترین سبک‌های موسیقی به حساب می‌آید.

با توجه به اینکه سبک موسیقی (Jazz)،‌ سبکی آزاد و رها از قواعد دست و پاگیر به حساب می‌آید،‌در طول سالیان گذشته،‌ تغییرات شگرفی در نحوه‌ی اجاری قطعات این سبک موسیقی رخ داده است. به همین دلیل نیز امروزه بعد از گذشته چند دهه از معرفی سبک موسیقی (Jazz) به صحنه‌ی هنری شاهد هستیم که از پیوند درخت پربار سبک موسیقی (Jazz) با سایر سبک‌های موسیقی زیرمجموعه‌هایی چون bebop،‌ big band، Latin jazz،‌ gypsy jazz،‌ bossa nova jazz،‌ free jazz،‌ acid jazz و soul jazz.

سبک موسیقی جز (Jazz)،‌ خلاقیت و آفرینش را در کار افزایش می‌دهد، از استرس و فشار روحی می‌کاهد و سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند.

گوش کردن به سبک موسیقی (Jazz) فرکانس‌های امواج مغز در طول 4 تا 8 هرتز را فعال می‌کند. این طول امواج دقیقا همان امواجی هستند که خلاقیت و آفرینش را در مغز هر فرد راهبری می‌کنند. این امواج به مغز کمک می‌کنند تا برای مشکلات هر روزه،‌ راه حل‌های تازه‌ای پیدا کنند. همان امواجی که ادای عبارت شیرین «یافتم»،‌«یافتم» را ساده‌تر می‌کنند.

بنا بر ادعای مقاله‌ای تحقیقاتی که در مجله‌ی تایم منتشر شده است،‌ سبک موسیقی (Jazz) همان تأثیر آرامش‌بخش را بر مغز انسان دارد که سکوت برای ذهن فراهم می‌کند. پژوهشگران معتقدند گوش دادن روزانه 30 دقیقه به سبک موسیقی (Jazz) تأثیرات قابل توجهی در کارکرد بهتر سیستم ایمنی بدن بر جای می‌گذارد.

پیش از آنکه ساز ساکسیفون به عنوان یکی از سازهای رایج در قطعات سبک موسیقی جاز (Jazz) شناخته شود، ساز کلارینت در میان هنرمندان سبک موسیقی (Jazz) محبوبیت داشته است.

در آغاز معرفی سبک موسیقی (Jazz) ساز کلارینت، ساز محبوب هنرمندان این سبک موسیقی بود و بسیاری از هنرمندان Jazz رمز موفقیت در این سبک موسیقی را تسلط بر نواختن ساز کلارینت می‌دانستند. این شور و علاقه نسبت به ساز کلارینت به حدی بود که در مراحل اولیه‌ی استفاده از ساز ساکسیفون برای ساخت قطعات جاز،‌ بسیاری از هنرمندان مشهور این سبک موسیقی حاضر نبودند که با ساز کلارینت وداع کنند و ساز ساکسیفون را به جای آن به دست بگیرند.

هنرمندان سبک موسیقی جز (Jazz) از القاب و عناوینی بسیاری استفاده می‌کنند.

روحیه‌ی رها و آزاد هنرمندان در سبک موسیقی (Jazz) باعث شده است تا از دهه‌ی سی میلادی نوازندگان و خوانندگان این سبک را با القاب مختلفی از قبیل alligators،‌ jazz cats، hipster،‌ Chops و Scat نام‌گذاری کنند. هر کدام از این عناوین و القاب به استعداد هنرمند در یکی از بخش‌های این سبک موسیقی اشاره دارد و با زبان کوچه هنرمندی نوازنده را در اجرا تحسین می‌کند.

برگرفته از وب‌سایت esplanade.com ؛‌